Woensdag 28 november 2012, 16.00 – 21.00 uur
Witte de With Center for Contemporary Art, Rotterdam
Donderdag 29 november 2012, 16.00 – 19.00 uur
Uitreiking Prijs voor de Jonge Kunstkritiek, 19.30 – 21.00 uur
Stedelijk Museum Amsterdam
Een schrijver is zijn of haar eigen grootste criticus. Ook al wordt deze uitspraak vaak herhaald, het inzicht in de betekenis ervan blijft meestal beperkt tot een aantal twijfels van de schrijver: heb ik alle details goed verwerkt; waarom dit woord, of deze vorm en niet een andere; heb ik een goed punt gemaakt, en zo niet, waarom niet, en nog belangrijker, waarom schrijf ik dit uberhaupt? Om deze vragen een publiekelijke stem te geven, en vooral een discussie te starten over de constructie en communicatie van waardesystemen en gerelateerde criteria, organiseren Witte de With, Center for Contemporary Art (Rotterdam) en het Stedelijk Museum Amsterdam samen een symposium: I AM FOR AN ART CRITICISM THAT… Op twee achtereenvolgende avonden – de een in Rotterdam, de ander in Amsterdam – brengen zij een internationale groep van schrijvers over kunst bij elkaar, met daarbij een focus op de Nederlandse context en een internationale vertaling hiervan.
Het symposium wordt georganiseerd ter gelegenheid van de Prijs voor de Jonge Kunstkritiek 2012, een initiatief van De Appel Arts Centre, het Mondriaan Fonds en Witte de With Center for Contemporary Art. De Prijs is bedoeld om jonge kunstcritici te stimuleren en om meer media-aandacht te genereren voor kunstkritiek en kunstjournalistiek van hoge kwaliteit. In 2012 wordt deze tweejaarlijkse prijs voor de derde keer uitgereikt. De winnaars worden bekend gemaakt tijdens een ceremonie in het Stedelijk Museum Amsterdam op donderdag 29 november 2012 van 19.30 tot 21.00 uur, na de tweede dag van het symposium dat plaatsvindt van 16.00 tot 19.00 uur.
Wanneer het gaat om kritiek, wordt bij symposia over beeldende kunst vaak gefocust op een essayistische en academische stijl. Er is weinig aandacht voor het bredere veld van de journalistiek, haar relatie met kunst en haar invloed op de publieke opinie. Ter vergelijking zijn 'kunstkritiek' en 'kunstjournalistiek' geenszins homogene of vaste termen – en toch zien we dat deze twee verschillende vormen samengevoegd worden onder een algemene noemer, waarbij pakkende titels belangrijker zijn dan relevante inhoud. Als gevolg hiervan worden meer uitgebreide vormen van kunstverslaggeving beperkt tot een "editor's picks" formaat, ratingsystemen en beknopte overzichtsrecensies met weinig ruimte om uitspraken te onderbouwen. Terwijl blogs, user-generated content en citizen journalism tot nieuwe "onafhankelijke" platforms hebben geleid, ontlenen ze hun bestaansrecht vooral aan tweets, retweets en likes.
Terwijl steeds meer discussies worden ingekaderd door dit soort formats, die op hun beurt worden vormgegeven door dit soort sociale druk, is dit het moment om ons af te vragen of beknopte recensies ertoe leiden dat meningen worden gegeven zonder onderbouwing, en of maatschappelijke bevestiging kan verleiden tot het schrijven van korte, ondoordachte teksten. Wanneer het gaat om het culturele domein, zou objectiviteit bewaakt en gewaarborgd moeten worden, om tegen dit soort tendensen in te gaan? Zouden de kunsten, net als de journalistiek, niet een eigen afbakening moeten hebben om tegenstrijdige belangen, of ze nu sociaal of commercieel zijn, op afstand te houden en zo ja, wat moeten de standaarden hiervoor zijn? In ieder geval staat er hier meer op het spel dan op het eerste gezicht misschien lijkt.
Gezien het feit dat artistieke creatie, en elke andere vorm van analyse, niet zonder de ontwikkeling van sterke kritische vaardigheden kunnen, hoe worden deze activiteiten dan bevorderd zonder een gezonde uitwisseling van regelmatige en goed doordachte feedback? Oftewel, hoe zouden de vaardigheden voor kritische reflectie gebruikt moeten worden en hoe kunnen ze aangeleerd worden, zodat we niet alleen zorgvuldig beschrijvingen kunnen maken, maar belangrijker is, hoe kunnen we alternatieve vormen cultiveren?
De titel van dit symposium is geinspireerd door het manifest van de kunstenaar Claes Oldenburg uit 1961 genaamd "I am for an Art" en gelijk een kunstmanifest, een statement dat bedoeld is om te shockeren, inspireren of beledigen, is I AM FOR AN ART CRITICISM THAT… een symposium met verschillende live discussies die tot doel hebben om de potentie tussen de kunstkritiek en journalistiek te ontdekken en bespreken.
Praktische Informatie
Datum: Woensdag 28 November 2012, 16.00 -21.00 uur
Locatie: Witte de With Center for Contemporary Art
Witte de Withstraat 50, Rotterdam
Entree: 10 Euro
Datum: Donderdag 29 November 2012, 16.00 -21.00 uur
Locatie: Stedelijk Museum Amsterdam
Museumplein 10, Amsterdam
Museumentree: 15 Euro. Gratis voor Museumkaarthouders.
Taal: Engels (tenzij anders vermeld)
Dit symposium is geinitieerd en georganiseerd door Witte de With Center for Contemporary Art (Rotterdam) en wordt gepresenteerd in samenwerking met het Stedelijk Museum Amsterdam in de context van de Prijs voor de Jonge Kunstkritiek 2012, een initiatief van de Appel Arts Centre (Amsterdam), het Mondriaan Fonds en Witte de With Center for Contemporary Art.
Voor meer informatie: http://www.wdw.nl/nl/event/i-am-for-an-art-criticism-that-2/
U moet inloggen om een reactie te plaatsen.